Kunsthuis Syb

Op 13 en 14 maart toont fotograaf Janne van Gilst het resultaat van haar onderzoek naar lokale miltvuurbosjes in een raamexpositie bij Kunsthuis SYB (Hoofdstraat 70, Beetsterzwaag).

In februari en maart was Janne van Gilst te gast in Kunsthuis SYB. Vanuit SYB ging ze op zoek naar Miltvuurbosjes, landschapselementen die vooral in de Noordelijke provincies van Nederland voorkomen. Janne van Gilst presenteert haar werk, verschillende cyanotypie afdrukken en een audioverhaal op 13 en 14 maart in het raam van Kunsthuis SYB.

Cyanotypie en audioverhaal
Tijdens haar residency verzamelde Janne informatie over de plekken van miltvuurbosjes, waarvan de locaties alleen zijn opgeslagen in het ‘lokale geheugen’ van Friesland; de mensen die er wonen en werken. Na oproepen in lokale media ontving Janne talloze tips over miltvuurbosjes in de buurt van Beetsterzwaag. Na het fotograferen ervan heeft Janne deze foto’s ontwikkeld en afgedrukt in haar zelfgebouwde doka in Kunsthuis SYB. Dit deed ze met de 19^e eeuwse fotografische techniek cyanotypie ofwel blauwdruk, welke langzaam vervaagt. Hiermee zocht zij een parallel met de registratie en betekenis van de miltvuurbosjes: naar mate de tijd verstrijkt zullen deze vervormen of verdwijnen. Ook presenteert Janne in combinatie met de foto’s een kort audioverhaal. Hiervoor werden een aantal tipgevers en deskundigen uit de omgeving geïnterviewd. Dit verhaal zal tijdens de raamexpositie en later online te beluisteren zijn.

Over miltvuurbosjes
Miltvuurbosjes zijn vaak te vinden in de hoeken van weilanden, geïsoleerd door middel van een omliggende sloot. Met ondersteuning van geograaf dr. J.H.P. van der Vaart ging Janne van Gilst op zoek naar dit landschapsfenomeen.

Tot in de 19e eeuw werd vee dat was besmet met miltvuur vaak begraven in de verste hoek van het weiland. Er werd dan vaak een sloot of afrastering omheen geplaatst, zodat er geen gezond vee meer bij kon komen en de miltvuursporen niet meer konden worden verspreid. Omdat de miltvuurbacterie eeuwenlang onder de grond kan overleven zijn de bosjes nog steeds gevaarlijk. Kennis over waar deze bosjes zich bevinden is nooit geregistreerd, maar wordt van generatie op generatie binnen de boerengemeenschap doorgegeven.

Wat rest zijn kleine eilandjes ongerepte natuur, waar al eeuwenlang geen mens meer is geweest. De verhalen over deze bosjes zijn hun eigen leven gaan leiden. Mensen uit de buurt weten dat ze gevaarlijk zijn, maar vaak niet meer waarom. Dit maakt de geheimzinnigheid ervan alleen maar groter.

Over de kunstenaar
Fotograaf Janne van Gilst (Colijnsplaat, 1991) groeide op op het eiland Noord-Beveland in Zeeland. Daar ontwikkelde zij een bewustzijn van het landschap waarmee zij wordt omringd. Sinds haar studie Documentaire Fotografie aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag fotografeert ze haar veranderende omgeving. Zo reflecteert ze op de culturele tijdsgeest en hoe deze zich verhoudt tot de wijze waarop wij onze omgeving vormgeven en ervaren. Eerder werkte zij aan projecten over streekverhalen, landbouwtradities en de drang van de mens om het landschap te beheersen en te bedwingen. Haar werk wordt regelmatig nationaal en internationaal gepubliceerd en geëxposeerd.

Bedankt! & Oproep
Janne heeft al een overweldigend aantal tips ontvangen als reactie op haar oproep in lokale media. Tips kwamen uit heel de provincie en van ver daar buiten, zelfs uit Zwitserland. De komende jaren zet Janne haar onderzoek naar miltvuurbosjes voort. Tips zijn dus nog steeds welkom! Mail naar: jannevangilst@gmail.com.

Dit project wordt ondersteund door het de Provincie Fryslân, het Mondriaan Fonds, de gemeente Opsterland en STROOM.