Kunsthuis Syb

Leeuwarder Courant, zaterdag 16 december 2006

Wie rond de kerstdagen door de Hoofdstraat van Beetsterzwaag loopt en bij Kunsthuis Syb naar binnen kijkt, is getuige van een intiem kerstfeest. De drank vloeit rijkelijk en de cadeaus zijn riant. Wie genieten daar zo? Is dat schilderes Iris van Dongen? En heft de échte Erik van Lieshout daar het glas?

BEETSTERZWAAG – Daan Samson, beeldend kunstenaar uit Rotterdam, heeft iets met schemerwerelden en dubbelgangers. Met die begrippen speelt hij in zijn video-installatie, die vanaf morgen in Kunsthuis Syb is te zien. Hij nodigde vier mensen uit voor een uitbundig kerstfeest en legde hun samenzijn in een drie minuten durende video vast. Wie naar binnen gluurt, wordt deelgenoot van het eetfestijn.

De vier gasten zin allemaal naamgenoten van de bekende beeldend kunstenaars Erik van Lieshout, Iris van Dongen, Jan de Cock en Barbara Visser. Samson vond ze heel eenvoudig: via zoekmachine Google. De ‘dubbelgangers’ brengen hun leven niet door in ateliers en fotostudio’s, maar onder meer in een verfwinkel en een schoonheidssalon.

Samson, die als gastheer optreedt, maakt echter geen onderscheid: hij behandelt de vier ‘gewone mensen’ als Very Important Persons – als VIP’s. Eén van de genodigden krijgt zelfs een zilveren designring met zoetwaterparels. “Heftig hè, bijna een beetje ziekelijk”, huivert Samson, die deze week zijn installatie naar Beetsterzwaag bracht. “Het is echt nét op het randje.”

De kunstenaar (opgegroeid in een gezin met de Volkskrant, VPRO-gids, Vrij Nederland en Bever Zwerfsport) heeft iets met merknamen. Zo presenteerde hij zijn zoontje aan de wereld, met op de achtergrond alle logo’s van de producten die een rol in zijn leven spelen. Later sloeg deze fascinatie over op de kunstwereld, waar de namen van kunstenaars ook een soort merk zijn. “Ik vraag me nu af hoe de kunstwereld zich tot de markt verhoudt.”

Het idee van de Rotterdammer is dat de voorbijgangers die straks langs Kunsthuis Syb lopen, zich realiseren dat zij ook uitgenodigd hadden kunnen worden voor het VIP-feestje, míts ze de juiste naam hadden gehad. Samson: “Ons kijkt ons.”

Waarom heeft hij voor naamgenoten van relatief onbekende beeldend kunstenaars gekozen en niet voor die van bekende Nederlanders? “Dan zou het een flauwe grap zijn geweest”, meent Samson. “Juist deze schemerwereld maakt het geslaagd. Als je een baan hebt, weet je ook wel dat er een directie is. Maar je ziet ze nooit. Ze zitten ergens in een kamer waar je nooit komt. Dát gevoel, dat bedoel ik.”

LAST CHRISTMAS I GAVE YOU MY HEART…
Daan Samson
Projectperiode 17 december t/m 7 januari 2007

Deze recensie werd geschreven in het kader van het recensentenprogramma van SYB. De recensie mag rechtenvrij worden gepubliceerd mits daartoe vooraf toestemming is verleend door SYB.

Dit project wordt mede gefinancierd door de Mondriaanstichting en de Provincie Fryslân.